Het meisje en de soldaat

Het kort maar krachtige verhaal van geschreven door Aline Sax, “Het meisje en de soldaat”, is een heftig en ontroerend verhaal dat verschillende heftige thema’s zoals racisme, oorlog en zelfmoord aankaart. Als ik zou schrijven dat het me emotioneel geraakt heeft zou ik het te weinig credit geven. Ik koos het boek oorspronkelijk omdat het niet te veel pagina’s had en ook omdat het oorlogsthema me aansprak, maar uiteindelijk ben ik gebleven voor het prachtige en ontroerende verhaal.

Het blinde meisje, dat is het boek ook echt wordt benoemd als “het meisje”, en de zwarte soldaat, die ook specifiek als “de soldaat” wordt benoemd, zijn de 2 belangrijkste personages van het boek. Ze hebben beide zeer uitgebreide karakters en ik vind dat ze beide zeer goed geschreven zijn.

Het verhaal wisselt steeds tussen het perspectief van het meisje en de soldaat. Ook wordt het niet door hun vertelt maar door een overkoepelende auteur die over hun vertelt. Een ander leuk aspect van het boek was dat de pagina’s zwart waren met witte letters als het over de soldaat ging om zo echt een contrast te creëren. Dit zorgde echter soms voor wat moeilijkheden want na een lange tijd te lezen had ik soms wat last van mijn ogen, die zich steeds moesten aanpassen.

Het blinde meisje woont in een herberg samen met haar moeder en haar tante. Deze herberg bevindt zich net achter de frontlinie. Hierdoor komen er vaak soldaten over de vloer om even te rusten na hun zware dagen. Het meisje zit graag op het bankje dat buiten staat en ze went stilaan aan de zweet-, modder- en bloedgeur van de soldaten waarmee ze elke dag in contact komt, maar op een dag verandert alles. Op een dag voelt ze dat iemand anders op het bankje komt zitten. Die andere persoon is een zwarte soldaat, hij mag niet binnen in de herberg want de mensen zijn bang van hem en vertellen elkaar allemaal overdreven verhalen over ‘die zwarten’. In het begin praten ze niet, maar al snel geraken ze aan de praat en omdat het meisje blind is, heeft ze geen vooroordelen over de soldaat. Ze vertellen elkaar over hun leven en de man schept een beeld in haar hoofd van Afrika en zijn vrouw en dochtertje daar. Ze raken al snel bevriend en praten vele dagen met elkaar tot op een dag wanneer de soldaat ineens niet meer komt opdagen. Het meisje is droevig en besluit op pad te gaan om hem te zoeken, maar je kan al wel raden hoe dit zal gaan. Ze belandt uiteindelijk in het veldziekenhuis waar de soldaat kort daarvoor uit gevlucht was. Hij was van plan om er een einde aan te maken omdat hij niet terug naar de frontlinie te moeten, maar dan hoort hij iets in de verte …

Het verhaal is mooi en redelijk simpel opgebouwd waardoor het zeker een boek kan zijn dat je in de klas kan bespreken met je leerlingen. Dit kan ervoor zorgen dat ze met spelende thema’s van vandaag de dag in contact komen. Ik heb ervan genoten en ik denk dat dit zeker een leuk verhaal kan zijn voor de geïnteresseerden. Laat me gerust weten wat je van het verhaal vond als je het besluit te lezen!