Woordnerd
Als je houdt van een verhaal dat grappig is, maar tegelijkertijd ook wel ontroerend kan zijn? Dan raad ik je aan om Woordnerd van Susin Nielsen eens een keertje te lezen! Na het lezen van de achterflap kon ik mezelf meteen herkennen in de protagonist, Ambrose. Een jongen met een unieke kijk op de wereld en een passie voor Scrabble. Je kan nu waarschijnlijk al zien vanwaar de titel komt 😉. Doorheen dit verhaal worstelt hij met sociale situaties, een overbezorgde moeder en allerlei schoolproblemen. Maar plots verandert zijn leven totaal wanneer hij bevriend geraakt met zijn nieuwe buurman, Cosmo, een ex-gevangene. Laten we samen eens kijken wat dit verhaal nu net de moeite waard maakt, of misschien juist niet?
Zoals ik eerder vermeldde, kon ik me al meteen herkennen in Ambrose. Dat is ook waarom ik het boek oorspronkelijk koos. De auteur weet met haar prachtige schrijfkunst de gevoelens van een buitenbeentje te beschrijven. Ambroses identiteit voelt hierdoor zeer uniek. Ik kan me voorstellen dat ik niet de enige ben die mezelf kan herkennen in hem.
Wat het boek voor mij heel bijzonder maakte was de onwaarschijnlijke vriendschap tussen Ambrose en Cosmo. Oorspronkelijk vond ik het een beetje raar en kon ik me er niet echt in vinden, maar uiteindelijk weet deze vriendschap toch wel het beste in hen beiden naar boven te brengen.
Iets waar ik altijd naar zoek bij het lezen van een boek is humor, en dit is zeker en sterk punt in dit boek. Nielsen benut deze humor doorheen het boek om zware onderwerpen luchtiger te maken. Voorbeelden hiervan zijn de vooroordelen die mensen hadden over Cosmo voor logische redenen, maar ook hoe de over bezorgdheid van Ambroses moeder vaak op een grappige manier wordt uitvergroot. Naar mijn mening weet Nielsen de perfecte balans tussen humor en emotie toe te passen om het verhaal zowel onderhoudend als betekenisvol te houden.
Uiteraard is het boek ook niet perfect. Op momenten had ik wel de indruk dat sommige passages redelijk voorspelbaar waren en dat er af en toe toch wel wat clichés werden aangehaald, maar dat was ook vooral in het begin. Ook werden de pestkoppen op school en de moeder soms redelijk stereotypisch afgebeeld.
Als jij een fan bent van een leuk verhaal dat je tegelijkertijd laat lachen en nadenken, en dat je eraan herinnert dat vriendschap op de meest onverwachte plekken kan bloeien. Dan is Woordnerd misschien wel iets voor jou!
Duivels spel
Als ik je vertel dat dit boek me van begin tot eind op het puntje van mij stoel hield, dan zou dit uiteraard overdreven zijn, maar het boek was nog steeds heel spannend. Duivels spel van Inge Verbruggen is een thriller die je meeneemt in een duister en meeslepend verhaal. Het plot wist me meteen te grijpen én vast te houden door de geloofwaardige personages en een flinke dosis spanning. Ik zal hieronder de goede, maar ook de mindere kwaliteiten van het boek met jullie bespreken.
De kracht van Duivels spel zit vooral in de complexe en fascinerende hoofdpersonages. Verbruggen schetst een realistisch beeld van hun emoties, motivaties en kwetsbaarheden. De hoofdrolspeler, waarvan de naam in verband met spoilers beter onbenoemd blijft, wordt geconfronteerd met een reeks beangstigende gebeurtenissen die hem of haar steeds verder in een web van leugens en geheimen trekt. Dit zorgt ervoor dat de spanning continu aanwezig is en je als lezer steeds meer wilt weten.
Het plot is sterk opgebouwd en zit vol onverwachte wendingen. Net als je denkt dat je weet hoe het verhaal zal verlopen, weet Verbruggen je te verrassen met een twist. Dit zorgde ervoor dat ik telkens zo snel mogelijk de pagina wou omdraaien om verder te lezen. Tegelijkertijd verkent het boek thema’s zoals schuld, wraak en de duistere kanten van de menselijke gedachtegang, wat het verhaal meer diepgang geeft.
Een ander sterk punt is de schrijfstijl van Verbruggen. Ze weet de sfeer van het verhaal perfect over te brengen. Van beklemmende spanning tot intense emotionele passages, je voelt het allemaal mee. Er is ook een oog voor detail in de manier hoe ze de setting beschrijft die deze nog net iets levendiger en overtuigender laat aanvoelen.
Het boek heeft natuurlijk ook wel enkele minpunten. Ergens in het midden van het verhaal had ik de indruk dat het tempo ineens sterk omlaag was gegaan, waardoor ik het toen af en toe even weg had gelegd. Ook zijn er wel enkele momenten die voor de regelmatige thrillerlezer als cliché kunnen aanvoelen. Ondanks deze kleine minpunten is het boek is zijn geheel nog steeds zeker de moeite waard.
Duivels spel van Inge Verbruggen is zeker een aanrader voor mensen die van psychologische thrillers houden. Als je het besluit te lezen kan je sterke personages verwachten, maar ook een meeslepend plot en een scherpe schrijfstijl. Ondanks enkele minpuntjes is het een verhaal dat je niet snel zal vergeten! Zouden jullie dit boek lezen? Laat het zeker weten in de reacties!
De Hekser
Ben je op zoek naar een episch fantasy verhaal vol magie, monsters en morele dilemma’s? De Hekser van Andrzej Sapkowski, het eerste boek in de beroemde Witcher-reeks, neemt je mee naar een donkere en complexe wereld. In dit boek maak je kennis met Geralt van Rivia, een professionele monsterjager met een scherp verstand en een nog scherper zwaard. Maar is dit boek een must-read voor fantasy liefhebbers, of zijn er elementen die beter hadden gekund? Laten we dat samen verkennen.
Sommigen onder jullie herkennen het boek misschien wel van mijn presentatie over het fantasy genre, dus het is misschien niet al te verrassend om hem hier terug te zien komen.
Wat De Hekser meteen onderscheidt van andere fantasy boeken, is de unieke structuur. Het boek bestaat uit een verzameling korte verhalen die samen een beeld schetsen van Geralt’s wereld en zijn morele code. Elk verhaal biedt een frisse blik op klassieke sprookjes en mythes, maar dan met een duistere twist. Dit maakt het boek niet alleen boeiend, maar ook verrassend veelzijdig.
Geralt zelf is een fascinerend personage. Hij is geen traditionele held. Zijn keuzes worden vaak bepaald door pragmatisme in plaats van idealisme, wat hem menselijk en herkenbaar maakt. Tegelijkertijd is hij loyaal en heeft hij een sterk gevoel voor rechtvaardigheid, zelfs in een wereld die vaak wreed en cynisch is.
De wereldbouw in De Hekser is een ander sterk punt. Sapkowski combineert politieke intriges, sociale spanningen en magische elementen op een manier die geloofwaardig en meeslepend is. Elk verhaal onthult meer over de complexe relaties tussen mensen, elfen, dwergen en andere wezens. Dit zorgt ervoor dat de lezer steeds dieper wordt meegesleurd in de wereld van Geralt.
Toch heeft De Hekser ook zijn mindere kanten. De losse structuur kan sommige lezers afschrikken, vooral als je op zoek bent naar een traditioneel lineair verhaal. Daarnaast wordt er in sommige passages een beetje te veel gepraat, wat soms ten koste gaat van de actie en spanning. Maar als je eenmaal gewend bent aan Sapkowski’s stijl, ontdek je de kracht van zijn scherpe dialogen en gelaagde personages.
Als ik je hiermee heb overtuigd van het fantasy genre, dan is De Hekser zeker een leuk verhaal om te proeven van wat het genre allemaal te bieden heeft. En als je al een fantasy fanaat zou zijn zoals ik, dan is dit evenzeer een aanrader als je op zoek bent naar een frisse kijk op bekende thema’s. Welke van de twee ben jij? Laat het me weten in de reacties! 😉
Geen opmerkingen:
Een reactie posten