Het kort maar
krachtige verhaal van geschreven door Aline Sax, “Het meisje en de soldaat”, is
een heftig en ontroerend verhaal dat verschillende heftige thema’s zoals
racisme, oorlog en zelfmoord aankaart. Als ik zou schrijven dat het me
emotioneel geraakt heeft zou ik het te weinig credit geven. Ik koos het boek
oorspronkelijk omdat het niet te veel pagina’s had en ook omdat het
oorlogsthema me aansprak, maar uiteindelijk ben ik gebleven voor het prachtige
en ontroerende verhaal.
Het blinde meisje,
dat is het boek ook echt wordt benoemd als “het meisje”, en de zwarte soldaat,
die ook specifiek als “de soldaat” wordt benoemd, zijn de 2 belangrijkste
personages van het boek. Ze hebben beide zeer uitgebreide karakters en ik vind
dat ze beide zeer goed geschreven zijn.
Het verhaal
wisselt steeds tussen het perspectief van het meisje en de soldaat. Ook wordt
het niet door hun vertelt maar door een overkoepelende auteur die over hun
vertelt. Een ander leuk aspect van het boek was dat de pagina’s zwart waren met
witte letters als het over de soldaat ging om zo echt een contrast te creëren.
Dit zorgde echter soms voor wat moeilijkheden want na een lange tijd te lezen
had ik soms wat last van mijn ogen, die zich steeds moesten aanpassen.
Het blinde meisje
woont in een herberg samen met haar moeder en haar tante. Deze herberg bevindt
zich net achter de frontlinie. Hierdoor komen er vaak soldaten over de vloer om
even te rusten na hun zware dagen. Het meisje zit graag op het bankje dat buiten
staat en ze went stilaan aan de zweet-, modder- en bloedgeur van de soldaten
waarmee ze elke dag in contact komt, maar op een dag verandert alles. Op een
dag voelt ze dat iemand anders op het bankje komt zitten. Die andere persoon is
een zwarte soldaat, hij mag niet binnen in de herberg want de mensen zijn bang
van hem en vertellen elkaar allemaal overdreven verhalen over ‘die zwarten’. In
het begin praten ze niet, maar al snel geraken ze aan de praat en omdat het
meisje blind is, heeft ze geen vooroordelen over de soldaat. Ze vertellen
elkaar over hun leven en de man schept een beeld in haar hoofd van Afrika en
zijn vrouw en dochtertje daar. Ze raken al snel bevriend en praten vele dagen
met elkaar tot op een dag wanneer de soldaat ineens niet meer komt opdagen. Het
meisje is droevig en besluit op pad te gaan om hem te zoeken, maar je kan al
wel raden hoe dit zal gaan. Ze belandt uiteindelijk in het veldziekenhuis waar
de soldaat kort daarvoor uit gevlucht was. Hij was van plan om er een einde aan
te maken omdat hij niet terug naar de frontlinie te moeten, maar dan hoort hij
iets in de verte …
Het verhaal is
mooi en redelijk simpel opgebouwd waardoor het zeker een boek kan zijn dat je
in de klas kan bespreken met je leerlingen. Dit kan ervoor zorgen dat ze met
spelende thema’s van vandaag de dag in contact komen. Ik heb ervan genoten en
ik denk dat dit zeker een leuk verhaal kan zijn voor de geïnteresseerden. Laat
me gerust weten wat je van het verhaal vond als je het besluit te lezen!
Jinxed
Jinxed, een fantasierijk meesterwerk geschreven door Amy McCullogh, heeft me terug meegesleept naar mijn kindertijd en mijn fantasie overvloed met nostalgie. Het boek gaat over een meisje genaamd Lacey Chu, die zeer goed is in coderen en gefascineerd is door technologie. McCullogh schrijft over Lacey, die een wereld van competitie ontdekt vol met fascinatie en familie geheimen.
Oorspronkelijk
was ik een beetje afstandelijk van dit boek omdat het 320 pagina’s telt, wat
voor mij redelijk veel is, maar uiteindelijk heeft de sciencefiction
enthousiast in mij me kunnen overhalen om het toch te lezen. Het feit dat het
me erg deed denken aan Pokémon, waar ik ook een zeer grote fan van ben, hielp
zeker met me over te halen.
Wanneer Lacey Chu
wordt afgewezen bij een elite academie die haar haar droom job bij het grootste
techbedrijf “MONCHA” belooft, gaat ze helemaal kapot. Op een bepaalde nacht vindt
ze een kapotte ‘baku’, een zeer geavanceerd ‘robothuisdier’ ontwikkeld door
MONCHA, die ze mee naar huis neemt en repareert. Ze noemt de katvormige baku
“Jinx”, en door deze te repareren weet ze toch een plekje te krijgen op die
elite academie, maar Jinx is anders dan de andere baku die ze ooit gezien
heeft. Hij lijkt… “echt”. Terwijl Lacey went aan haar nieuwe schoolleven,
strijdt met de beste studenten in “bakubattles” en haar vaardigheden test,
ontdekt ze dat Jinx deel uit maakt van een gevaarlijk geheim… Je zal het zelf
moeten lezen om dit geheim te achterhalen. 😉
De kenners zullen
ondertussen het Pokémon-aspect wel herkend hebben en, zoals mij, even veel zin
hebben om het boek te lezen, maar natuurlijk heeft het boek ook z’n minpunten.
Er waren twee dingen die ik iets minder vond aan het boek. Dit waren het tempo
en het einde. Op verschillende momenten voelde het verhaal een beetje
langdradig en niet snel to the point. Ook vond ik dat het einde een beetje te
gehaast was.
Al bij al vond ik
het desondanks het tempo nog steeds zeker een aanrader voor sciencefiction
fanaten zoals ikzelf. Ook is dit zeker een leuk verhaal dat in de klas
besproken kan worden want ik ben er zeker van dat die ‘bakubattles’, de
leerlingen zeker zullen interesseren, maar misschien vooral de jongens bij
nader inzien. 😉
Hell City: Final Stop
Het spannende en griezelige verhaal van Joanne Carlton vertaald naar het Nederlands “Hell City: Laatste Halte” is een magnifiek boek. Van de cover tot de zwartwit illustraties doorheen het boek. Dit boek kan ik niet anders beschrijven dan een ervaring. Je wordt helemaal betrokken in de fantasy wereld van Allie, de protagonist, die plots wakker wordt in een brandende kamer zonder enige herinnering buiten dat ze doodging. Ik dit blogbericht wil ik jullie de spanning overbrengen die ik heb ervaren terwijl ik dit boek las.In de inleiding had ik het reeds over het begin van het
verhaal. Dus zoals al vermeld werd, werd Allie wakker in een brandende kamer met
amnesie. Het enige dat ze nog wist is dat ze doodging. Ze had een bandje rond
haar arm waar haar naam, die ze ook was vergeten, opstond. Ze schiet meteen in
actie want haar overlevingsinstinct vertelt haar dat ze daar weg moet. Echter
als ze naar buiten wandelt ziet ze een gruwelijk, enorm monster, en jammer
genoeg ziet het haar ook. Ze voelt zich hopeloos en dwaalt rond terwijl ze de
vele verschillende monsters probeert te ontwijken. Helemaal alleen is ze
dagenlang op pad wanneer ze onverwacht hulp krijgt van een zwarte labrador, die
tot haar redding komt bij een andere ontmoeting met een monster. Ineens weet ze
de moed weer op te nemen met haar nieuwe bondgenoot om deze afschuwelijke
wereld waarin ze is ontwaakt te trotseren.
Oorspronkelijk werd ik al aangesproken door de titel en de
dikte van het boek, maar toen ik er doorbladerde werd ik makkelijk overgehaald
door de indrukwekkende zwartwit illustraties. Toen ik de uitbundige
beschrijving van het eerste monster las samen met de puike illustratie ernaast
kreeg ik zelf de kriebels.
Het verhaal gooit je in het midden van Allies crisis en je
wordt al snel overweldigd door alles dat gaande is, maar doorheen het verhaal
vallen alle puzzelstukjes mooi op zijn plaats en schetst het een prachtig
geheel.
Zowel Allie als de verschillende monsters worden zodanig
uitbundig beschreven. Deze in combinatie met de vele adjectieven die Carlton
gebruikt zorgen er echt voor dat je je perfect kan inleven in de huidige
situatie. Ik heb echt verschillende keren tijdens het lezen kippenvel gekregen.
In tegenstelling tot “Jinxed” was dit einde echt
fantastisch. Alle stukjes die op zijn plaats vielen gekoppeld aan de
onderliggende boodschap die zich ineens duidelijk maakte, hebben me echt
geraakt. Dit boek is echt een aanrader voor iedereen die van constante spanning
houdt tijdens het lezen. De passages lieten me steeds smachten naar wat er zou
volgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten